Het verhaal achter de foto…..

“Pol de Facteur”, heemkundige avant la lettre.

Het was in de zomer 1989. Een bejaard koppel uit Maastricht, beiden meer dan 90 jaar oud, wandelde minstens eenmaal per week naar Kanne via de Mergelweg om dan, na een korte rustpauze in café het Brökske, de terugtocht naar Maastricht aan te vatten via de trekweg Neerkanne, richting Vroenhoven. En dat deden ze al van in de vijftiger jaren, al dan niet met een andere pleisterplek in Kanne.
Mijnheer was amateur-fotograaf en hij raakte maar niet uitgekeken op het mooie landschap van en rond Kanne. Zo kwamen ze al van bij hun eerste tochten in contact met de plaatselijke bevolking, en vooral met een iets oudere heer die prachtig en met overgave kon vertellen over “zijn dorp”. Maar ze kenden de naam van de man niet, en inmiddels moest die man ook al overleden zijn.

Tijdens hun terugtocht richting Maastricht kwamen ze ook steevast voorbij de woning van Henri en Mia Thomassen-Vrijens op het uiteinde van de Oudeweg, vlak aan het kanaal, mijn buren dus. En ook daar was altijd wel even de gelegenheid om een babbeltje te slaan.
Tot plots gedurende enkele weken het koppel niet meer kwam opdagen. Na een tijdje kwam mijnheer alleen toe. Zijn echtgenote was ziek geworden en vrij snel daarna overleden. Hij zou nu ook niet meer zo vaak komen wandelen, want hij zou naar een bejaardentehuis gaan. Maar als hij nog eens voorbij zou komen bij Henri en Mia zou hij hun een foto geven van de man die in de jaren vijftig zo vol vuur over “zijn dorp” kon vertellen. Hij had die foto nog gevonden bij het opruimen van de woning. Als Henri en Mia de man op de foto zouden herkennen mochten ze de foto aan een familielid van hem geven.
Heemkundige Pol de Facteur

En zo geschiedde. Vanzelfsprekend herkende Mia op de foto onmiddellijk “Pol de facteur”,  grootvader van ondergetekende. Ze beloofde aan de –helaas nog steeds naamloze- wandelaar dat ze de foto zeker aan haar buurman, kleinzoon van Pol, zou geven, aan mij dus.

Het is een prachtige foto, waarop wij Pol kunnen zien, terwijl hij met zijn bekende wijdse gebaren aan de echtgenote van de fotograaf over Kanne vertelt.

De foto heeft een prominente plaats gekregen in onze woning, reeds lang voordat Heemkunde Kanne bestond, maar dit beeld samen met de schriftjes van grootvader is inderdaad “Heemkunde avant la lettre”.

Met enorm veel dank aan de zo vriendelijke wandelaars. Als ze hierboven een email-adres hadden, zou ik hun dit bericht zeker overmaken. Ook dank aan Mia en Henri die ervoor zorgden dat de foto bij ons is terecht gekomen.