De tragische dood op 26 juni 1945 van Ronald Crough, Engels officier, aan de grenspost van Neerkanne.
Ronald Lionel Crouch wordt geboren in Bishopston, een voorstad van Bristol, op vrijdag 14 juli 1916.
Op 16 augustus 1932 treedt hij als 16-jarige toe tot de Territorial Army, ofwel Territorials, het actieve vrijwilligersleger van het Verenigd Koninkrijk.
In 1939 maakt hij de overstap naar het Britse leger. Hij dient in Frankrijk in 1940, raakt daar gewond en wordt geëvacueerd een week voordat de duizenden Britse troepen op hun beurt vanaf de stranden van Duinkerke moeten worden geëvacueerd voor de oprukkende Duitsers.
Na zijn herstel wordt Ronald op militaire missie gezonden naar Griekenland. Hevige gevechten maken het dat hij moet worden geëvacueerd naar Kreta. Op Kreta raakt hij licht gewond en weet te ontsnappen in een kleine vissersboot.
Hij dient vervolgens in Tunesië en vecht tegen het Afrika-korps van de Duitse generaal Rommel. In de strijd in Afrika weet Ronald zich door zijn moed en acties te onderscheiden, onder andere in de gevechten rond de Rewizat Ridge. Zijn militaire carrière gaat intussen zeer snel. In februari 1942 wordt hij gepromoveerd tot kapitein, maar hij wordt korte tijd daarna gevangen genomen in Benghazi, een stad in het noordoosten van dan Italiaans Libië.
Hij verdwijnt in Benghazi in een Duitse gevangenis waar nog veel meer Britse gevangenen zitten. Hier blijven zitten wachten op wat komen gaat is totaal niet Ronalds karakter. Hij wil eruit!
Die kans komt onverwacht wanneer Britse bommenwerpers een aanval uitvoeren op de stad Benghazi. In de verwarring die dan ontstaat weten Ronald en nog 10 andere jonge Britse officieren te ontsnappen uit hun gevangenis.
Het is het begin van een helse tocht. De mannen lopen in 29 dagen bijna 300 mijl dwars door de woestijn richting het oosten, door de vijandelijke linies op weg naar hun eigen Britse linies. Door het overmeesteren van twee Duitse vrachtwagens en hun bemanning slagen zij erin de Britse linies te bereiken, waarna Ronald wordt overgebracht naar CaIro, voor verzorging in een ziekenhuis.
Op 27 maart 1943, in de schemer, volgt een nieuwe heldenactie door Ronald. Bij El Hamma wordt de achterkant van de Divisional Artillery Group aangevallen door tanks en vier 88mm-kanonnen. Ronald is commandant van anti-tank battery en leidt de tegenaanval. Hij weet door zijn controle en snelle actie van dichtbij verschillende vijandelijke tanks en alle vier 88mm-kanonnen uit te schakelen. De vijand trekt zich vervolgens terug, met flinke schade en slachtoffers. De Britten verliezen slechts twee vrachtwagens.
Op 13 mei 1943 eindigt de strijd in Afrika met de officiële Duitse overgave in Tunis.
Ronald keert terug naar huis in november 1943, hij wordt stafofficier en luchtafweerinstructeur op de School of Artillery in Larkhill, Salisbury.
Die functie vervult hij tot de geallieerde landing in Normandië in juni 1944.
Vanaf juli 1944 is hij tweede in commando van het 75th Anti Tank Regiment (75ATR) in de 11th Armoured Division (11AD).
Die divisie is op 13 en 14 juni geland in Normandië en heeft daarna incidentele aanvallen uitgevoerd om de strategische stad Caen te bereiken…..
Antwerpen wordt bevrijd op 4 september door de 11AD met een hoofdrol voor 3RTR onder leiding van Lieutenant Colonel Silvertop, waarbij de haven bijna onbeschadigd in handen van de geallieerden valt.
Tussen 17 september en 25 september wordt door de divisie een hele serie Brabantse plaatsen gezuiverd. Valkenswaard, Heeze, Leende, Budel, Maarheeze, Asten, Geldrop, Liessel, Ommel, Helmond en Deurne.
Vervolgens wordt vanuit Deurne via Gemert opgetrokken naar Sint Anthonis. Daar arriveert Ronald op maandag 25 september. ….
Na Sint Anthonis volgt de Slag om Overloon waar de Britten worden ingezet in oktober.
In november dringen ze als onderdeel van Operation Nutcracker dieper door richting Venlo om het Duitse bruggenhoofd daar op te rollen. In deze periode, oktober 1944 – januari 1945, houden ze ook defensieve posities in die gevaarlijke Maasregio.
Op 23 februari 1945 wordt de Duitse grens overgestoken en zal de strijd van de 11AD zich voortzetten tot aan de rivier Elbe, tot aan Hamburg en Kiel. Op 7 mei, een dag voor het einde van de oorlog, onderscheidt Ronald zich opnieuw. In de buurt van Liebenau, tussen Bremen en Hannover, wordt de stoet Britse voertuigen in een hinderlaag plotseling beschoten door een groep SS-ers. Ronald bevindt zich met zijn chauffeur in een verkenningswagen voorin de stoet wanneer opeens zijn auto vol wordt getroffen door een bazookaschot. Ronald wordt uit de auto gelanceerd en belandt in een greppel naast de weg, waarna de auto ontploft. Zijn chauffeur lukt het om uit de wagen te klimmen en hij wil Ronald hulp verlenen, maar op dat moment wordt de chauffeur dodelijk getroffen door Duits machinegeweervuur…
De Tweede Wereldoorlog eindigt in Europa op 8 mei met de totale onvoorwaardelijke capitulatie van Nazi-Duitsland. Het is V.E. Day, Victory in Europe Day.
Ronalds regiment wordt na de bevrijding gestationeerd in de buurt van Aken. Ronald is op dat moment waarnemend Lieutenant Colonel, weer een stap op weg naar de volgende bevordering.
Maar totaal onverwacht zal het allemaal anders lopen.
Het is een mooie zomeravond op dinsdag 26 juni 1945. De oorlog is ten einde, Nederland en België zijn bevrijd. Het is rustig bij de grenspost Neder-Canne aan de Cannerweg in het uiterste zuiden van Limburg. Op deze Nederlandse grensovergang staat de slagboom open en houdt een soldaat van de Grenswacht van het Militaire Gezag de wacht. De Cannerweg is een zandweg vol met kuilen en gaten.
Even verderop richting het Belgische dorp Kanne en de Belgische grenspost daar, ligt in de avondzon het door de oorlog vervallen kasteel Neder-Canne dat eeuwen geleden tegen de helling van de Cannerberg is gebouwd.
Het is rond 21.15 uur wanneer Ronald met zijn Jeep terugkeert uit België en vanuit Kanne de Nederlandse grenspost Neder-Canne nadert.
Maar om een reden die alleen Ronald weet geeft hij net voor de grenspost in zijn Jeep plotseling stevig gas en racet zonder te stoppen met meer dan 60 kilometer per uur de grens over!
De soldaat van het Militaire Gezag lost direct een waarschuwingsschot in de lucht. Ronald reageert niet en rijdt door richting Maastricht!
De soldaat lost een tweede schot, gericht op de achterband.
De Jeep rijdt door!
De soldaat lost nu een derde schot gericht op de Jeep. Maar de Jeep verdwijnt na de bocht naar rechts in de Cannerweg uit het zicht. De rust keert weer op de grenspost.
Maar niet voor lang. Want enige tijd later blijkt dat de Jeep van Ronald net na de bocht in de Cannerweg aan de rechterkant uit zichzelf langzaam tot stilstand is gekomen in de berm. Het laatste schot heeft Ronald in het hoofd geraakt. Hij was op slag dood.
Het lichaam van Ronald wordt door Amerikaanse militairen die op het kasteel van Neerkanne logeren overgebracht naar de Amerikaanse begraafplaats in Margraten. De overbrenging wordt gedaan door de Amerikaanse 3136th Quartermaster Service company. Deze company, bestaande uit Afro-Amerikaanse militairen die deels gelegerd zijn in kasteel Neder-Canne vlak bij de grenspost en vlak bij de plek waar Ronald om het leven kwam, hadden in het Amerikaanse leger de taak om gesneuvelden te begraven op de Amerikaanse begraafplaatsen.
Op 1 mei 1947 worden de stoffelijke resten van Ronald overgebracht naar de Commonwealth War Graves Commission-begraafplaats in Overloon.
Dit verhaal bestaat uit diverse fragmenten die te lezen zijn op de website www.overloonwarchronicles.nl . Daar vind je uiteraard de volledige versie.
De foto’s komen ook van deze website.
Wat een indringend mooi en triest verhaal voor Ronald! Zo'n moedige militair! Chapeau voor dit bericht! Gr.
Dank voor Uw reactie.