Op vrijdag 26 oktober werd op initiatief van onze heemkundevereniging een herdenking van 100 jaar einde Eerste Wereldoorlog georganiseerd. Wij deden dit aan het “Böjmke”, in het veld boven de oude Kaveien.
Op die plek werd er midden 1915 een elektrische draadversperring aangelegd. De elektrische versperring, ook wel dodendraad genoemd, volgde de volledige Nederlands-Belgische grens, van Knokke-Heist tot in Vaals. Uiteraard was het de bedoeling van de Duitse bezetter dat onder meer Belgische mannen niet naar het neutrale Nederland konden gaan om dan via de kust en een eventuele omweg via Engeland de Belgische troepen aan de IJzer te vervoegen. Maar ook andere mensen probeerden vaak om ons land te ontvluchten om naar het neutrale en vrije Nederland te kunnen gaan. Helaas lieten vele mensen hierbij het leven. De draad volgde voor wat betreft Kanne niet de grens. Tussen Veldwezelt en Kanne liep de versperring via Vroenhoven dwars door de velden tot ongeveer ter hoogte van de Tiendenberg, om dan naar beneden te komen op het einde van het Avergat en dwars door de Jekervallei terug omhoog te gaan over de hoogte van Caestert en terug naar beneden door het bos om dan weer tot aan de Maas te reiken. De reden mag duidelijk zijn. De ingangen van de grotten langs de Muizenberg en onder de hoogten van Caestert , die zich op Belgisch grondgebied bevinden. Via de donkere gangen zou men zich een ondergrondse vluchtweg naar Nederland kunnen banen.
Er stond wel nog een draadversperring op de grens hier in Kanne, maar die stond niet onder stroom. Maar deze grens stond permanent onder bewaking van de bezetter.
Op verzoek van onze vereniging heeft de technische dienst van de gemeente Riemst nu een stukje dodendraad gereconstrueerd. Wij vroegen de scholen van Kanne, Zichen-Zussen-Bolder en Eben-Emael om samen de herdenking op te luisteren. Kinderen van het derde tot zesde studiejaar namen eraan deel. De jongeren van Kanne en Eben-Emael kwamen samen onder de brug, die van de scholen van Zichen-Zussen-Bolder aan het kapelletje in Zussen. Van daaruit wandelden zij allen naar het “Böjmke”. Onderweg vertelden leden van Heemkunde Kanne of de leerkrachten verhalen over de gebeurtenissen tijdens WO I. Schooldirecteur Leo Jans gaf ter plaatse nog een extra uitleg over de verschrikkelijke draad. De kinderen van de school van Eben-Emael speelden daarna de gebeurtenis na hoe een aantal Waalse jongeren hier met behulp van een passeur en een passeursraam door de draad konden kruipen. Eenmaal op, althans naar hun mening, vrije bodem, hieven zij het Belgisch volkslied aan. Maar helaas stonden ze nog steeds op Belgisch grondgebied, in Kanne. Zij werden allen gevangen genomen door de Duitse soldaten en opgesloten in gevangenenkampen.
Daarna konden alle kinderen een bloembolletje planten zodat er ook hier volgend jaar een perkje zou moeten staan van allemaal witte krokussen. Ook zetten de kinderen er mooie knutselwerkjes neer, in de vorm van de gekende poppies, vredesduiven en bloemen. Het geheel werd afgesloten met een toespraak van schepen Mathieu Eycken en het blazen van Te Velde. Het was een mooi moment voor alle deelnemers en de toeschouwers die vanuit Kanne waren meegewandeld.