Op dit ogenblik zitten we door de corona-crisis in een situatie, die sterk lijkt op wat de mensen in de twee wereldoorlogen hebben meegemaakt. Tot 18 maart konden de niet-zieke mensen nog rondlopen, maar dat is vanaf die dag niet meer toegelaten, een echte oorlogssituatie. Zo stellen we ons toch het dagelijks leven voor van de mensen in een dorp of stad van het bezette België.
De soldaten, die in de Eerste en de Tweede Wereldoorlog opgeroepen waren, maakten daarnaast nog wel andere dingen mee. Dat bleek al uit de verhalen van bijv. Pieter Nicolaes en Gerard Huidts maar zal ook duidelijk worden bij volgende Kannenaren.
Nicolaus Schiepers °Kanne, 22-3-1896 +Oostrozebeke 28-9-1918.
Nicolaus was de zoon van Jean Schiepers en Anna Daenen en dus broer van Jean Nicolas. Hij was landbouwer en woonde bij zijn ouders in het Avergat, nr. 85. Hij was niet getrouwd en heeft dus geen nakomelingen. Hij had wel vier zussen en 5 broers. Een van zijn broers was ook militair in de oorlog, nl. genoemde Jean Nicolas, die een maand vóór het einde van de oorlog zwaar gewond raakte. Nicolaus is de oom van Leon en Edmond Gilson.
Hij behoorde bij de lichting 1915, vluchtte uit bezet Kanne en meldde zich in 14 februari 1916 in Maastricht. Hij vervoegde het leger (Centre d’Instruction nr. 4) vanaf 19 februari 1916 en ging twee dagen later naar Folkestone in Engeland voor de opleiding. Deze duurde ongeveer 7 maanden en in oktober 1916 kwam hij aan het front. Hij zat vanaf 18 juli 1916 in het 23e Linieregiment, maar vanaf 26 oktober 1916 in het 14e Linie. In de loop van 1917 verbleef hij van 7 tot 11 november in het militair hospitaal. Ook in 1918 werd hij in het militair hospitaal opgenomen, nl. op 19 mei. Op 20 mei 1918 arriveerde hij bij het Rode Kruis in Porte de Gravelines. Een dag later vertrekt hij naar de 12e cie subsistance in Calais. Op 7 juni keerde hij terug in het 14e Linie en dus aan het front. Hij is in een van de laatste oorlogsmaanden gesneuveld in Oostrozebeke, nl. op 29 september 1918. Hij is begraven in Westrozebeke.
Pierre Vandeursen ⁰ Maastricht, 7-7-1896 + Kanne 11-11-1961
Pierre was de zoon van Marcel Vandeursen en Marie Rondags en oom van o.a. Louis Vandeursen-Caelen. Het gezin woonde in Maastricht maar kwam in 1903 in Kanne wonen. Pierre stond op de militielijst van 1916 en meldde zich op 3 januari 1916 aan als vrijwilliger en kwam terecht in het 13e Linie. Volgens pastoor Langenhoff werd hij verwond door een beenschot. In ieder geval is hij op 10 juli 1917 bij het Rode Kruis in Porte de Gravelines (Calais) opgenomen. Tien dagen later is hij vertrokken naar het 10e regiment. Volgens Mathieu Erkens is hij samen met Alfons Nicolaes uit de oorlog teruggekeerd en daarna weer in Maastricht gaan wonen. Dat duurde niet lang want hij keerde in maart 1919 naar Kanne terug. Daar trouwde hij in 1920 met Marie Vrijens (1888-1971), een tante van o.a. Maria Di Matteo-Kubben en van Catherine Renkens-Kubben
Pierre Edmond Vranckx ⁰Korbeek 20-4-1883, + ?
Pierre kwam op 16 april 1913 vanuit Winterslag-Genk samen met zijn vrouw Maria Goovaerts en zoontje in Kanne wonen. Hij was in Korbeek-Dijle geboren op 20-4-1883. Op 24 december 1913 werd zijn zoon Désiré Leopold Maurice in Kanne gedoopt. In 1915 bevond hij zich aan front in het artillerie-depot. Hij werd op 3 juli 1915 opgenomen in Ambulancedienst Lamarck en op 13 juli overgeplaatst naar de Citadelle in Calais. Dat zijn voorlopig alle gegevens die van deze douanier of rijkswachter gevonden hebben.
