
Heemkunde Kanne kreeg onderstaande reactie van Erik Mengels, een trouwe lezer van de website en ons tijdschrift, op het artikel van Guido Thijs over de opeisingen door de Duitse bezetters in Kanne tijdens de Tweede Wereldoorlog. Er staat nieuwe informatie in, die we u niet willen onthouden, vandaar de publicatie als artikel. Schuingedrukt staan een aantal toevoegingen van Paul Vrijens
Beste,
Als antwoord op jullie artikel ‘opeisingen in tijden van oorlog’ op de site Heemkunde Kanne
ben ik zo vrij jullie het navolgende te sturen.
In annex een kopie van een betalingsbewijs dd.11.12.1753, geschreven door Pieter Mengels (°Kanne 31.10.1710 + Kanne 4.10.1773) voor zijn vader Pieter Mengels (° ca 1685).
Zijn vader was uitbater van een herberg-logement Op den steen in Opcanne.
De kopie van het attest vond ik bij opzoekingen in de documenten van de Schepenbank van Opkanne bij het Rijksarchief, en maken deel uit van mijn tijdslijn van de ‘Mengels-kroniek’ waaraan ik hobbymatig al jaren sleutel.
Zonder als wijsneus te willen overkomen leerde ik tijdens de afgelopen jaren de organisatie van de gemeenten Op- en Neercanne beter kennen.
In die tijd werden gemaakte gemeentekosten verdeeld en kwam het geld uit de kas van Neercanne en Opcanne. De verdeelsleutel was voor gemeenschappelijke kosten telkens 2/3 voor Op- en 1/3 voor Neercanne. (vb. kosten aan de kerk of de muur van het kerkhof).
Door de schepenbank werden jaarlijks drie burgemeesters in hun ambt aangesteld, twee voor Opcanne en een voor Neercanne. Zij werden hierop een jaar verantwoordelijk voor het financiële reilen en zeilen van de gemeente. Na goedkeuring van de boekhouding werden ze uit hun ambt ontslagen en werden er anderen aangeduid voor het volgend boekjaar.
Deze goedkeuring kwam er bij een algemene vergadering van de schepenbank en ‘bij klokkeslagh’ samen met alle ‘borgers’ of ‘gemeentenaren’. Deze vergaderingen vonden plaats onder de lindeboom aan de kapel voor de gemeente Neercanne en onder de lindeboom aan het kerkhof voor de gemeente Opcanne .
Inkomsten voor de gemeente kwamen onder andere uit taxatie via de ‘bonderlijst’ (=lijst van onroerende bezittingen) of ‘habitatielijst’ (bewonerslijst) en er was zelfs een ‘vleesconsumptielijst’.
Misschien dat het oude attest in schoonschrift uw artikel kan kleuren, omdat het een beetje gelijkloopt met het opvorderen van slaapplaatsen in het hotel Limburgia tijdens WO II. Alleen waren de soldaten toen niet Duits maar Luiks. Zo zie je maar dat door de eeuwen heen weinig veranderde.
Heemkundige groeten,
Erik Mengels.
Ps. Ik wil nog even een pluim geven voor de mooie internetsite van heemkunde Kanne en de mooie artikels in het professioneel gedrukte tijdschrift.
