Hubert Nicolaes, laatste veldwachter “Baoj” van Kanne.

Hubert Nicolaes, laatste veldwachter “Baoj” van Kanne.

Welke echte Kannenaar denkt niet eens nostalgisch terug aan Kanne zoals het vroeger was, zoals het er vroeger uitzag zonder evenwel de gunstige evolutie van sommige dingen te ontkennen. In de tijd van één generatie is het landschap sterk veranderd. De taal die onze grootouders en ouders spraken is in menig opzicht niet meer dezelfde. Overgeleverde gebruiken kennen niet meer de luister van weleer.Enkele beroepen en daaraan verbonden typische beelden zijn voor goed uit het dorpsleven verdwenen.

Paul Vrijens heeft al in het heemkunde boekje een artikel gewijd aan Albertine Nijs de laatste vroedvrouw “wèjsvrouw” in Kanne en aan Agnes Bettens, de laatste verpleegster van het Kinderheil.

Ook het eeuwenoude beroep van veldwachter bestaat niet meer. Hubert Nicolaes( Bee voor de Kannenaren)  mag de lokale geschiedenis ingaan als de laatste “baoj’van Kanne.

De veldwachter was een dorpsfiguur en is dat gebleven tot het veldwachterkorps politiekorps geworden is. Het belang en de veelzijdigheid van dit ambt blijkt overduidelijk uit de vele gesprekken die ik met Hubert gehad heb. Ze resulteerden in een verhaal waarvan al twee delen in de nummers 3 en 4 van 2016 verschenen zijn.

In het eerste deel van dit verhaal staan enkele familiegegevens van Hubert, herinneringen uit zijn kinder- en jeugdjaren, oorlogsbelevenissen, leerjaren als schrijnwerker, zijn hobby’s,  zijn legerdienst…

     

 

De tweede bijdrage begint met de vacature van veldwachter in Kanne na de pensionering van veldwachter Gerard Huidts, de oproep tot kandidaten, de examens en de benoeming op 1 september 1958 van Hubert Nicolaes als opvolger.

            

In het volgende nummer volgen we Hubert bij de uitoefening van zijn vele administratieve en juridische taken en nemen we enkele anekdotes op die hij aan die opdrachten koppelt

 

      

Welke veranderingen de fusie van gemeenten in 1977 voor de veldwachter meebracht, hoe  hij de overgang van landelijke naar stedelijke politie, zijn bevordering tot hoofdinspecteur 1e klasse en zijn pensionering beleefde, zijn terugblik op zijn carrière en zijn wedervaren na de pensionering zullen het onderwerp zijn van de vierde en laatste aflevering  in het heemkundeboekje over de lèste  baoj” van Kanne.