“Poswick in de oorlogszomer ’14” herdacht op 15-16 en 17 augustus 2014

Theater Ozzy en Heemkunde Kanne sloegen de handen in elkaar om samen de 100e verjaardag van WO I in Kanne te herdenken .
Heemkunde Kanne zorgde voor de inhoudelijke input en theater Ozzy zorgde dat het verhaal tot leven komt.
Op  15 – 16 en 17 augustus 2014 maken we een aantal keren en doorlopend van 13.30 u. tot 18.00 u. een toneelwandeling langs zes historische plekken in Kanne. Tijdens deze wandeling zult u enkele unieke locaties aandoen: Kasteel Neercanne, de mergelgrotten, Hoeve Vrancken, de Heilige Grafkapel en Huize Poswick.
In een boeiende mix aan scènes worden de beslagleggingen door Duitse soldaten, vluchtende burgers, overleggende dorpsnotabelen en de laffe moorden geëvoceerd.
Er is ook een beklijvende multimedia-belevenis in de Heilige Grafkapel.
MIS DIT MOOIE EN UNIEKE SPEKTAKEL NIET!
Inkom 5 euro.
Voorverkoop via 0496-831157.

 

 

Poster

Achtergrond
DerriksOp 4 augustus verklaarde Duitsland Frankrijk de oorlog en vernam België dat de Duitsers via België zouden komen. Om negen uur ’s ochtends stonden de eerste Duitse troepen op Belgische grondgebied en dat nog zonder officiële oorlogsverklaring. Op die eerste dag van de oorlog riep de burgemeester van Kanne, Felix Poswick, zoon van de kasteelheer van Neercanne, de mensen op om hun wapens in te leveren. Samen met de pastoor verzocht hij de bewoners hun kalmte te bewaren. Volgens pastoor Langenhoff van Kanne vond een tweehonderdtal vluchtelingen uit Lanaye, Lixhe en Visé onderdak in Kanne. Daarnaast vluchtten duizenden landgenoten naar Maastricht. Op 5 augustus kwamen de eerste Duitse soldaten in Bassenge en Wonck. Tijdens de volgende dagen wisten de Duitsers, weliswaar met veel moeite, de forten rond Luik uit te schakelen. Pas toen verschenen de eerste Duitse soldaten in Kanne. Zij trokken via de Muizenberg naar Lanaken. Op dat ogenblik bevond zich in het huis tegenover de kapel naast de familie Poswick ook de familie Derriks. Jean Derriks, Limburgse deputé uit Rukkelingen (Roclenge), vond zijn dorp niet meer veilig en had op 11 of 12 augustus zijn familie naar Kanne gebracht bij de bevriende familie Poswick. Op 18 augustus had hij, gezien de doortocht van de Duitse troepen in Kanne, de laatste voorbereidingen getroffen om naar het veilige Maastricht te vluchten. De koffers stonden klaar in de gang maar de jongste kinderen lagen al in bed en daarom werd het vertrek uitgesteld tot de volgende dag. Omstreeks half elf ’s avonds was burgemeester Poswick in de buurt van zijn huis de toestand in de gaten aan het houden. Plotseling hoorden hij en de families in zijn huis een aantal schoten vallen. Iedereen in huis verstopte zich in de kelder maar uiteindelijk gingen mevrouw Poswick met haar jongste dochter en Jean Derriks met zijn zoontje van vier en de meid naar de deur. Zij kregen nauwelijks een kans: Anna Poswick-Reggers kreeg een kogel in haar hoofd en Jean Derriks werd getroffen door een bajonet in de buik. Anna Reggers stierf onmiddellijk, Jean Derriks bleef uiteindelijk nog enige uren leven. De soldaten drongen het huis binnen, vernielden enige meubelen, trachtten het huis in brand te steken en vertrokken. De overblijvende leden van beide families vluchtten naar het torentje in de tuin en bleven daar totdat de kust veilig was. De burgemeester kwam, toen de rust teruggekeerd was, zien wat er gebeurd was en trof de twee slachtoffers aan. De lichamen werden via de Hertenwei naar het kasteel (en dus naar Nederland) gebracht. Ze werden begraven op de begraafplaats aan de Tongerse weg in Maastricht. Na de oorlog werd het lichaam van Jean Derriks overgebracht naar Roclenge. Daar is het graf nog te bezoeken. Het werd onlangs opnieuw in orde gebracht. Het graf van Anna Reggers is geruimd.

Huis Poswick in Neerkanne

Huis Poswick in Neerkanne